سیاست بومی گزینی دانشجو در سال 1369 تصویب و ابلاغ شد. از آن زمان نقدهایی بر این طرح وارد شده است. برخی نیز علیرغم این نقدها بر پیامدهای مثبت این طرح همچنان پافشاری می کنند. این مقاله درصدد است پیش فرضهایی زبر بنایی که باعث تصویب این طرح شده است را به نقد بکشاند. برای نشان دادن اشکالات این برنامه از روش فراتحلیل کیفی یا به اصطلاح بهتر تحلیل تأملی یا فکری انتقادی استفاده شده است. بدین منظور تمام مطالعاتی که مستقیما یا غیر مستقیم به این سیاست مرتبط بودند مورد بررسی و تحلیل نقادانه قرار گرفتند. همچنین با اتکا به تئوریهای مختلف برخی از این نقدها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. طرح بومی گزینی در سال 69 با بررسی های کارشناسی آن و متناسب با اقتضائات آن سالها تصویب شده است. اما در حال حاضر با توجه به گذشت بیش از 30 سال از اجرای آن و توسعه آموزش عالی نیاز به بازنگری اساسی دارد. یافته ها نشان می دهد این برنامه نیاز به یک کار کارشناسی دقیق و عمیق انجام دارد و در حال حاضر به استدلالهای بنیادین آن ایراداتی جدی وارد است. این طرح در واقع به شکل یک مسکن عمل کرده و مسئولین را از پرداختن به راه حل های اساسی مسائل باز داشته است. نتیجه گیری: با استدلالهای نظری و تحلیلی، پژوهشهای انجام شده، تحقیقات و استدلالهای موافقان به چالش کشیده شده و پیشنهادات و راهکارهایی در برخی زمینه ها ارائه شده است. استدلال کلی این مقاله آن است که این برنامه بهتر بود بعد از اجرا ارزیابی و سپس بازنگری در آن صورت می گرفت.
