اسماعیل بلالی

پدیده ای به نام طلاق یک واقعیت اجتماعی است که به دلایل مختلف به وجود می آید . با افزایش طلاق ، ازدواج دوم نیز به پدیده ای شایع تبدیل شده است . زنان نیمی از جامعه را تشکیل می دهند ، انجام طلاق و ازدواج دوم برای آنان بسیار سخت تر از مردان است. با توجه به نقص پژوهش های موجود در این حیطه، پژوهش حاضر به مطالعه تجربه زیسته زنان دارای ازدواج دوم پرداخته است. این پژوهش، تجربه زیسته زنان را از زمان ازدواج اول تا یک سال پس از انجام ازدواج دوم به صورت یک فرایند مورد بررسی قرار می دهد. دستیابی به هدف پژوهش که پرداختن به تفکر عمیق افراد مورد مطالعه و درک لایه های ذهنی و تفسیری زنان در مورد ازدواج دوم است ، با روش پژوهش کیفی بهتر قابل دستیابی است . این پژوهش کوشیده است از طریق روش پدیدارشناسی و مصاحبه نیمه ساختاریافته به این مهم دست یابد. بر اساس روش نمونه گیری هدفمند و معیار اشباع نظری با 52 نفر از زنان 28 تا 49 ساله شهر همدان مصاحبه صورت گرفته است وکوشش شده است که افراد نمونه از تمام مناطق شهر همدان ، انتخاب شوند تا پراکندگی و ویژگی های مختلف جامعه هدف را ، اعم از پایگاه های اجتماعی _ اقتصادی و فرهنگی متعدد، در بر گیرد. از تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از مصاحبه ها، 7 مقوله ، 20 مضمون اصلی و 79 زیر مضمون استخراج شد که می توانند تجربیات زیسته زنان از ازدواج دوم را به تصویر بکشند. ازدواج دوم مقوله ای پر رمز و راز است که از جهات مختلف قابل بحث است و مطالعه آن جز در بستر فرهنگ و اجتماع میسر نمی باشد. از آن جا که ازدواج دوم با آگاهی و اختیار بیشتری همراه است ، می تواند به سوی اهداف متنوع سامان یابد. با توجه به وجود تفاوت های فردی میان زن ها ، میان ازدواج دوم آن ها نیز تفاوت هایی وجود داشت .نکته مهم در ازدواج دوم این است که این خانواده ها به دنبال یک فقدان و شکست شکل می گیرند و افراد با ازدواج دوم درصدد حل و درمان مشکلات ناشی از جداییشان هستند. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است زنان براساس تجربه زیستشان از ازدواج دوم به دو گروه اصلی تقسیم می شوند. گروهی ازدواج دوم خود را بسیار مثبت ارزیابی می کردند و به دنبال خوشبختی بودند چرا که این گروه زندگی را ذاتا ارزشمند می دانستند. به اعتقاد این گروه ما وظیفه داریم خوشبختی را کشف کنیم. بنابراین این زنان تلاشی آگاهانه و مستمر برای کشف خوش