طلاق مبغوض ترین حلال شرعی در دین اسلام است، از اینرو در الگوی اسلامی، فرد تا زمانی که نتواند دیگر شرایط زندگی خود را تحمل کند توصیه نمی شود. علاوه براین، یک تعریف نسبتا استاندارد جامعه شناختی، ازدواج را به عنوان یک رابطه اجتماعی و نیز «زوج یابی تایید شده توسط اجتماع» در نظر می گیرد. انواع مختلفی از ازدواج در گروهها و فرهنگ های مختلف وجود دارد. با این حال ، یکی از رایج ترین افسانه ها در مورد ازدواج و خانواده این است که ازدواج یک «امر طبیعی» است که باید صورت گیرد و بنابراین طلاق جدی ترین چالش این امر طبیعی است که اجتماع آنرا پذیرفته است. پس طلاق را تهدید برای انسجام اجتماعی نیز تلقی می کنند.(Kim and Kim, 2002:31) با این وصف، جزء مسائلی است که به استناد شواهد و آمار روند رو به رشدی را هم در جهان و هم در کشور ما طی می کند (برای مثال در مورد روند طلاق در کشور ما رجوع کنید به امیرخسروی،1380، دل رحم، 1379، احمدی موحد،1387). برخی از مطالعات سعی دارند این روند رشد را به مسایل و پدیده های جهانی مرتبط سازند. برای مثال مطالعه وون و همکاراش در چین نشان می دهد که غیر از ضعف قانون خانواده در چین، بحران مالی جهانی نیز منجر به افزایش طلاق و مشکلات خانوادگی شده است (Voon and Voon, 2011). اما نکته مهم آنست که نرخ تغییرات از یک جامعه به جوامع دیگر متفاوت است. در کشور ما هم این نرخها بسته به متغیرهای کلان و خرد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تغییر می کنند.