بررسی واکنش یک ماده ی غذایی تحت اعمال نیروهایی همانند بریدن، جویدن، فشردن یا کشیدن در حقیقت ارزیابی بافت آن ماده می باشد و به خصوصیات رئولوژیکی آن بستگی دارد. در این مطالعه، رفتار تنش آسایی قسمت های مختلف گوشت مرغ با رژیم های غذایی مختلف بر اساس مدل ماکسول عمومی مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای تغذیه ای که مرغ ها از آنها تغذیه نموده اند شامل: 1- شاهد (بدون افزودنی)، 2- با افزودنی آنتی بیوتیک به میزان ppm650، 3- با افزودنی سرخارگل (Echinacea purpurea L.) به میزان 2% می باشد. آزمون تنش آسایی در دمای اتاق روی نمونه های گوشت سینه و ران انجام شد. برای بررسی رفتار ویسکوالاستیک نمونه ها، زمان های رهایش بر اساس مدل ماکسول عمومی محاسبه شد و مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که مدل پیشنهادی به طور رضایت بخشی متناسب با داده های تجربی است و با افزودن آنتی بیوتیک و سرخارگل تغییراتی در ضرایب فنر مدل ماکسول عمومی اتفاق می افتد. علاوه بر این، تفاوت قابل توجهی بین زمان تنش آسایی نمونه های مختلف تحت رژیم های تغذیه ای مختلف مشاهده شد.
