1404/02/01

دوستمراد ظفری

مرتبه علمی: استاد
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 24438551100
دانشکده: دانشکده کشاورزی
نشانی:
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
مقایسه اثرکشندگی جدایه های مختلف قارچ Beauveria bassiana و B. varroae علیه پشه قارچ، Lycoriella auripila
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
پشه قارچ خوراکی، Beauveria bassiana، Beauveria varroae، کنترل بیولوژیک
سال 1398
پژوهشگران هاجر زنگنه(دانشجو)، مریم ملک محمدی(استاد راهنما)، حسین مددی(استاد راهنما)، دوستمراد ظفری(استاد مشاور)

چکیده

قارچ خوراکی به عنوان محصولی مهم در بسیاری از کشورها به صورت تجاری تولید می شود. آفات، بیماری ها و آسیب های محیطی هر ساله سبب وارد آمدن خسارت هنگفتی به این محصول می شوند. تولید قارچ خوراکی همواره تحت تاثیر تعدادی از آفات قرار دارد، چرا که شرایط محیطی برای فعالیت آن ها مساعد است و مواد مغذی همیشه در دسترس آن ها قرار دارد. مهم ترین و خطرناک ترین آفت قارچ خوراکی، پشه های خانواده ی Sciaridae هستند. که در تمام طول سال در کشت قارچ خوراکی حضور دارند این آفت دارای پتانسیل خسارت زایی بالایی است هرچند بروز مقاومت نسبت به آفت کش ها، کنترل پشه های قارچ را دشوارتر کرده است. هدف از این تحقیق فراهم آوردن اطلاعاتی در مورد کنترل بیولوژیک مراحل پیش از بلوغ پشه ی قارچ Lycoriella auripila با استفاده از جدایه های FUM108 وFUM107 از قارچ Beauveria bassianaو جدایه FUM109از قارچ B. varroaeاست. جدایه ها همگی از گروه گیاه پزکشی دانشگاه فردوسی مشهد تهیه و دراختیار گذاشته شده بودند. در گام نخست پرورش پشه قارچ خوراکی در دمای1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±70 درصد و دوره 16:8 ساعت تاریکی و روشنایی در شرایط آزمایشگاهی، انجام شد. گام بعدی پرورش کلنی قارچ های بیمارگر پشه قارچ خوراکی روی محیط کشت PDA بود. برای انجام زیست سنجی، ابتدا تعداد 20 عدد از مراحل لاروی و مرحله شفیرگی برای هر تیمار از محیط رشد خود جداسازی و در ظروف تعبیه شده برای انجام آزمایشات قرار داده شد. تیمارها شامل پنج غلظت 104، 105، 106، 107، 108 کنیدیوم بر میلی لیتر از قارچ بیمارگر و شاهد با آب مقطر استریل به همراه توئین 80 بود. برای تلقیح، روش پاشش به طور مستقیم روی آفت با استفاده از اسپری مه پاش دستی با خروجی حجم مشخصی از محلول سوسپانسیون به کار برده شد. پس از تلقیح آفت با قارچ بیمارگر به طور روزانه به بررسی تلفات پرداخته شد و پس از گذشت شش روز تلفات نهایی ثبت شد. نتایج نشان داد با افزایش غلظت کنیدیوم در سوسپانسیون تلفات روند افزایشی دارد. در مقایسه حدود اطمینان LC50 سه جدایه قارچ بیمارگر تفاوت معنی داری بین سنین لاروی در سری غلظت ها مشاهده نشد. LC50 جدایه FUM107 قارچ بیمارگر B. bassiana برای سن اول لاروی 106×53/0 و جدایهFUM108 106×47/0 و جدایه B. varroae FUM109 ، 106×43/0 بود. با مقایسه درصد تلفات در سه جدایه، سن اول لاروی در غلظت 108