مفهوم اولیه ی تبدیلات موجک در اوایل دهه ی 1980 مطرح گردید. تبدیلات موجک در سال های اخیر، به عنوان یک ابزار قدرتمند وارد مباحث پردازش تصویر شده است و اخیراً نیز نقش بسیار مهمی در تلفیق تصاویر پیدا کرده است. تبدیلات موجک، در اصل ادامه ی تئوری فیلترینگ و تبدیلات فوریه است .واضح است که جزئیات تصویر، چیزی جز کنتراست و تقابل بالا بین عوارض مختلف نیست. این کنتراست بالا در حوزه ی مکان ، معادل با مقادیر بزرگ در حوزه ی فرکانس است؛ به عبارت دیگر، فرکانس های بالا همان جزئیات در تصویر اصلی هستند. با اعمال تبدیل فوریه روی تصویر، می توان اطلاعات فرکانسی را از آن استخراج نمود. اما ایراد بزرگ تبدیل فوریه، محدود بودن آن به حوزه ی فرکانس است. تبدیلات موجک این برتری را نسبت به تبدیل فوریه دارند که می توانند در هر دو حوزه ی مکان و فرکانس، تصویر را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند. به علاوه، تبدیلات موجک می توانند برای کاربردهای خاص، شرایط خاصی را نیز بپذیرند و این بیانگر قابلیت انعطاف-پذیری بالای این روش ها می باشد. جزئیات استخراج شده از تصاویر می توانند با متدهای جایگزینی، جمع کردن و یا ترکیبی (که ترکیبی از دو مورد قبل است) در حوزه ی فرکانس یا حوزه ی مکان، به تصویر دیگری تزریق شوند. انواع مختلفی از تبدیلات موجک وجود دارد که بسته به کاربرد، می توان آنها را انتخاب کرد. در مورد سیگنال های پیوسته پارامتر های زمان-مقیاس پیوسته به کار می رود و در نتیجه تبدیل موجک پیوسته استفاده خواهد شد. لذا ما نیز بطور خاص، از این نوع تبدیل استفاده کرده ایم.
