داود نعمت الهی

هدف از انجام پژوهش حاضر، استفاده از الکترود های پوشش داده شده با نانو ذرات اکسید فلزی PbO2 و SnO2 به روش الکتروشیمیایی به منظور تخریب الکتروکاتالیتیکی آلاینده های آلی پایدار و همچنین استفاده از روش های انعقاد- شناورسازی الکتروشیمیایی به منظور تصفیه فاضلاب صنعتی در مقیاس آزمایشگاهی و پایلوت نیمه صنعتی می باشد. در بخش اول این پایان نامه تخریب الکتروکاتالیستی رنگ مالاشیت سبز (MG) در محلول های آبی با استفاده از الکترودهای G/β-PbO2، SS316/β-PbO2، Ti/β-PbO2و Pb/β-PbO2 و همچنین تخریب الکتروکاتالیستی آلاینده آلی پایدار پارا دی نیترو بنزن (P-DNB) در محلول های آبی توسط الکترود Ti/SnO2-Sb/β-PbO2 با استفاده از روش تخریب الکتروکاتالیزوری زوجی همگرا مورد مطالعه قرار گرفته است. این الکترودها اضافه پتانسیل بالا برای تولید اکسیژن و همچنین راندمان تخریب الکتروشیمیایی عالی برای آلاینده های آلی دارند. مورفولوژی سطح، آنالیز عنصری و ساختار کریستالی این الکترودها به ترتیب توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX) و پراش پرتو ایکس (XRD) مشخص شد. تأثیر چندین پارامتر عملیاتی، از جمله غلظت اولیه آلاینده، چگالی جریان اعمال شده، مقدار pH اولیه، سینتیک فرایند تخریب، طول عمر و پایداری الکترودها، کارایی جریان و مصرف انرژی الکتروشیمیایی در فرایند تخریب الکتروکاتالیستی هر یک از آلاینده ها به طور کامل بررسی شده است. برای آلاینده رنگ مالاشیت سبز: کارایی تخریب الکتروکاتالیستی MG و همچنین کارایی حذف COD این رنگ توسط تکنیک های ولتامتری روبش خطی (LSV)، ولتامتری چرخه ای (CV) و طیف سنجی UV-Vis در طی فرآیند الکترولیز برای مقایسه عملکرد الکترودهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. کارایی الکترود های تهیه شده برای تخریب الکتروکاتالیستی رنگ مالاشیت سبز و حذف COD به این ترتیب G/β-PbO2> SS316/β-PbO2> Ti/β-PbO2> Pb/β-PbO2 متفاوت بوده است. نتایج نشان می دهد کمترین مصرف انرژی و بیشترین کارایی جریان برای تخریب الکتروکاتالیستی رنگ MG و حذف COD مربوط به الکترود G/β-PbO2 بوده است و در شرایط بهینه، کارایی تخریب الکتروکاتالیستی رنگ MG و حذف COD با استفاده از الکترود G/β-PbO2 به ترتیب به 100 و 94 درصد رسیده است. علاوه بر این، بررسی رفتار الکتروشیمیایی و ویژگی های جذبی MG در محلول های آبی با مقادیر