یکی از مفاهیم مهمی که در دنیای اقتصاد همواره مورد توجه بوده است، بحث رفاه است. در مطالعه ی حاضر برخلاف بسیاری از مطالعات دیگر که تأثیر یکی از متغیرهای کلان اقتصادی بر روی رفاه اجتماعی بررسی شده است، در این پژوهش سعی شده تا تأثیر شوک های سیاست مالی و پولی که به ترتیب با درنظر گرفتن متغیر مخارج دولتی به عنوان نماینده سیاست مالی و با در نظر گرفتن متغیر حجم نقدینگی به عنوان نماینده ی سیاست پولی و همچنین با بررسی تأثیر شوک های شاخص سرمایه انسانی و درآمد نفتی بر رفاه با استفاده از شاخص رفاه آمارتیاسن به این پرسش اصلی پاسخ داده شود که رفاه به چنین شوک هایی چگونه پاسخ داده است. محدوده مکانی کشور ایران است. از روش اقتصاد سنجی، مدل های تصحیح خطای برداری (VECM) برای داده-های سری زمانی از سال 1370 الی 1401 استفاده شده است. ابزار مدل سازی با استفاده از نرم افزارهای متداول اقتصاد سنجی، ایویوز نسخه 13 برای بررسی و تحلیل روابط بین متغیرها بـا یکدیگر در قالب شاخص های آماری و مدل های اقتصادسـنجی استفاده شده-است. نتایج حاصل از پژوهش بیان کرده است که بر اساس شوک مثبت از جانب متغیر مخارج دولتی، پاسخ شاخص رفاه تا دو دوره ی اول مثبت شده و از دوره ی سوم به بعد با واکنش نزولی در ناحیه ی منفی مواجه گشته و باعث کاهش رفاه شده است. در این خصوص در صورتی که دولت خواستار اجرای سیاست های مالی در جهت بهبود شاخص رفاه باشد باید این نکته را در نظر بگیرد که تغییر در سیاست های مالی تا دو سال باعث بهبود وضعیت رفاهی خواهد شد و پس از آن تأثیر منفی بر شاخص رفاه خواهد داشت. بر اساس شوک مثبت از جانب متغیر حجم نقدینگی پاسخ شاخص رفاه در ناحیه منفی بوده و روندی کاهشی داشته است، بر اساس شوک مثبت از جانب متغیر شاخص سرمایه انسانی نیز پاسخ شاخص رفاه از دوره ی دوم به بعد در ناحیه مثبت بوده و روندی افزایشی داشته است. در نهایت بر اساس شوک مثبت از جانب متغیر درآمد نفتی نیز پاسخ شاخص رفاه در ناحیه ی مثبت بوده و روندی افزایشی داشته است.
