در این پژوهش به تبیین رفتار ریسک گریزی در اقتصاد ایران پرداخته شده است. به این منظور با استفاده از روشهای مختلف اقتصادسنجی پارامتر ریسک گریزی و شاخص شدت تحریم در اقتصاد ایران طی دوره فروردین 1386 تا اسفند 1398 برآورد شده است. سپس متوسط ویژگیهای فردی و اجتماعی در ایران و شاخص نابرابری با استفاده از داده های طرح هزینه و درآمد خانوار محاسبه شده است. نتایج نشان داد، افزایش متوسط سنی جمعیت، نرخ اجاره نشینی، نسبت جنسیتی زنان در جامعه، سهم متأهلین از جمعیت، نوسانات تولید ناخالص داخلی و تشدید تحریمها منجر به افزایش سطح ریسک گریزی در اقتصاد می شود. همچنین افزایش رشد اقتصادی، سالهای تحصیل، گسترش شهرنشینی، بعد خانوار، افزایش نابرابری درآمد، بهبود شرایط بازار کار و نرخ تملک خودرو، عوامل بهبود ریسک پذیری در اقتصاد هستند.
