طراحی پلیمرهای هوشمند با ظرفیت بالای بارگیری دارو و پایداری مناسب برای کنترل دارورسانی داروهای خاص هدف تحقیقاتی این پایان نامه می باشد. در این راستا نخست، نانوذره مغناطیسی آهن (MNPs) سنتز شده در ابعاد کوچک (20 تا 30 نانومتر) با تری متوکسی سیلیل پروپیل متآکریلات (TMSPMC)، اصلاح سطحی می شود. سپس با پلیمره کردن گروه عاملی آلکنی در حضور آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل (AIBN) به عنوان آغازگر و مونومر N- ونیل پیرولیدون، همچنین اتیلن گلیکول دی متیل آکریلات (EGDMA) به عنوان اتصال دهنده عرضی، بستر مناسبی برای بارگذاری داروی ضد اسید رانیتیدین (RAN) سنتز شد. با آرایش مونومرها تلاش شده است تا سامانه ای طراحی شود که افزون بر حمل دارو و رساندن آن به سلول های هدف، به برخی محرک های محیطی مانند تغییر دما و تغییر pH نیز پاسخ دهد. در ضمن این پلیمر با این روش به راحتی قابل تهیه بوده و نیاز به شرایط خاصی ندارد و همچنین سازگاری خوبی با محیط زیست داشته و قابل فرسایش است. این بستر با فنون مختلفی از جمله پرتو مادون قرمز، پراش پرتو ایکس، آنالیز گرمایی، میکروسکوپ الکترونی عبوری یا روبشی، و مغناطیس سنج نمونه مرتعش شناسایی گردید. همچنین تاثیر pH و زمان بر روی منحنی رهش دارو مورد بررسی قرار گرفته است.
