ذرت علوفه‌ای با 28 درصد ماده‌خشک برداشت، خردشده و پس از اعمال تیمارهای آزمایشی (106 کلنی به ازای گرم علوفه تازه) در کیسه‌های 30 کیلوگرمی سیلو شدند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1) سیلاژ بدون تلقیح میکروبی(شاهد)، 2) سیلاژ تلقیح‌شده با لاکتوباسیلوس فرمنتوم تولیدشده در آزمایشگاه، 3) سیلاژ تلقیح‌شده با مخلوطی از لاکتوباسیلوس فرمنتوم، لاکتوباسیلوس سالیواریوس، پدیوکوکوس اسیدی‌لاکتیسی و انتروکوکوس فاسیوم، تولیدشده در آزمایشگاه و 4) سیلاژ تلقیح‌شده با باکتری تجاری حاوی انتروکوکوس فاسیوم، لاکتوباسیلوس برویس و لاکتوباسیلوس پلانتاروم. شانزده رأس گاو هلشتاین در اواسط شیردهی ( 0/10 ± 160 روز شیردهی) بر پایه طرح مربع‌لاتین ادغام شده 4 ×4 با دوره‌های 21 روزه استفاده شد. تولید شیر تیمارهای آزمایشی با شاهد تفاوتی نداشت ولی تولید شیر تصحیح‌شده بر اساس 5/3 درصد چربی در گاوهای دریافت‌کننده سیلاژ تلقیح‌شده بیشتر از شاهد بود. درصدهای چربی، پروتئین و مواد جامد بدون چربی شیر در تیمار اول بیشتر از گروه‌های دیگر بود. گاوهای تغذیه‌شده با سیلاژهای تلقیح‌شده آزمایشگاهی، مصرف ماده‌خشک بالاتری نسبت به شاهد و تیمار سوم داشتند. گوارش‌پذیری ماده‌خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در تیمارهای تلقیح‌شده بالاتر از شاهد بود و بیشترین آن مربوط به تیمار دوم بود. غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه در تیمارهای اول و دوم کمتر از شاهد بود. درصد استات شکمبه در شاهد و تیمار دوم بالاتر و پروپیونات در تیمارهای تلقیح شده بیشتر از شاهد بود. نتایج نشان داد تلقیح باکتریایی سیلاژ ذرت تاثیر معنی‌داری بر میزان تولید شیر نداشت هرچند شیر تصحیح‌شده 5/3 درصد چربی، درصدهای چربی و پروتئین شیر و گوارش‌پذیری مواد مغذی را افزایش داد. کلیدواژه‌ها
