داریوش علیپور

این پژوهش بهمنظور مقایسه اثرات تیمول به دو شکل آزاد و آهستهرهش بر ویژگیهای تخمیر شکمبه، پروتئین میکروبی و برخی 3 به صورت ادغام شده با استفاده از 6 راس  متابولیتهای پلاسما در گوسفند انجام شد. آزمایش در قالب طرح مربع لاتین 3 گوسفند نر فیستوله شده انجام شد. تیمارها عبارت بود از (الف) جیره پایه + 250 میلیگرم تیمول به شکل آزاد، (ب) جیره پایه 250+ میلیگرم تیمول به شکل آهستهرهش و (ج) تیمار شاهد (جیره پایه بدون تیمول). هر دوره آزمایش 14 روز و شامل 10 روز سازگاری و 4 روز نمونهگیری بود. در دوره نمونهگیری، نمونههای مدفوع جمعآوری شد و در روز پایانی هر دوره نیز نمونههای خون و مایع شکمبه در زمانهای مختلف جمعآوری شد. مصرف تیمول به هر دو شکل آزاد و آهستهرهش، ماده خشک مصرفی (به 85 درصد) و غلظت گلوکز پلاسما (به ترتیب / 82 و 6 / 985 گرم در روز)، قابلیت هضم پروتئین خام (به ترتیب 7 / 917 و 5 / ترتیب 5 در تیمارهای محتوی تیمول، غلظت اورهی پلاسما، سنتز .(P<0/ 108 میلیگرم در دسیلیتر) را افزایش داد ( 05 / 114/8 و 5 تعداد دیپلودینیومها در .(P<0/ پروتئین میکروبی و غلظت نیتروژن آمونیاکی در 5 و 7 ساعت پس از خوراکدهی کاهش یافت ( 05 مصرف تیمول میتواند با .(P<0/ 0/38 بود که از تعداد مربوط به دو تیمار دیگر کمتر بود ( 05 × جیره محتوی تیمول آزاد 105 کاهش تولید نیتروژن آمونیاکی بازده استفاده از پروتئین خوراک را بهبود بخشد و با توجه به افزایش گلوکز پلاسما میتواند اثری مثبت در تامین انرژی دام ایجاد کند.