بهروز رفیعی

در این پژوهش دولومیت های بخش بالایی سازند میلا در منطقه کیسه جین شهرستان آبگرم استان قزوین از نظر پتروگرافی و ژئوشیمی مورد بررسی قرار گرفته است. پتروگرافی روی برش های نازک تهیه شده از 63 نمونه گرداوری شده، دو دسته دولومیت اولیه (همزمان با رسوب گذاری) و دولومیت ثانویه (پس از رسوب گذاری) تشخیص داده شد. بیشترین تعداد، مربوط به دولومیت های اولیه (دولومیکرایت) است و تعداد اندکی از دولومیت های پر کننده حفرات (دولومیت زونه و دولومیت سدل) یافت شد. میان 63 نمونه جمع آوری شده سنگ آهک نیز به چشم می خورد. مطالعات ژئوشیمی (XRF) بر روی عناصر اصلی (Ca و Mg) و عناصر فرعی (Fe, Mn, Sr, Na) صورت گرفت. نسبت Ca/Mg در دولومیکرایت، 7/1، در دولومیت زونه، 22/1، و در دولومیت سدل، 17/1 می باشند. برای دولومیت سدل، میزان آهن 6500 و منگنز 1000 پی پی ام، دولومیت زونه، آهن 5100 و منگنز 900 پی پی ام، دولومیکرایت، آهن 4600 و منگنز 800 پی پی ام می باشد. میزان Sr برای دولومیت زونه 112 پی پی ام، دولومیت سدل، 94 پی پی ام، و دولومیکرایت، 187 پی پی ام می باشد. میزان سدیم برای دولومیت های نوع سدل 350 پی پی ام، دولومیت زونه، 300 پی پی ام، و دولومیکرایت شده، 500 پی پی ام می باشد. میزان بالای سدیم و شواهد پتروگرافی مانند اندازه بسیار ریزبلور، همراهی با قالب های تبخیری و لامینه های استروماتولیتی نشان می دهد که دولومیکرایت های بخش بالایی سازند میلا در منطقه کیسه جین، در پهنه های جزر و مدی و دولومیت زونه و دولومیت سدل در شرایط دیاژنز دفنی در اعماق زیاد تشکیل شدند.