حوضه ی آبریز خررود (خره رود) با مساحت کل حدود5500 کیلومترمربع می باشد که ، 4133کیلومترمربع آن در استان قزوین واقع شده است. خره رود در گویش محلی به معنای رودخانه گل آلود و لجن دار است. میانگین ارتفاع حوضه 1435متر بالاتر از سطح دریاهای آزاد می باشد و در زون ساختاری ایران مرکزی قرارگرفته است. این پژوهش باهدف بررسی عوامل زمین شناسی مؤثر در شوری آب حوضه ی آبریز خررود ( جنوب دشت قزوین) ، انجام شده است. مطالعات انجام شده شامل بررسی های میدانی ( زمین شناسی) و آزمایشات فیزیکوشیمیایی ( کیفی ) برمنابع آب رودخانه ی خررود می باشد. نمونه های آب رودخانه وآب های زیرزمینی شامل چشمه و چاه در دو فصل خشک و تر در سال آبی 93-92 برداشت شدند و میزان غلظت کاتیون ها و آنیون های موجود به روش های شیمیایی موردبررسی قرار گرفتند. با توجه به موقعیت نمونه ها بارسم نقشه های هم غلظت سدیم و کلر وضریب هدایت الکتریکی توسط نرم افزار GIS ، مناطق با غلظت وشوری بالا مشخص شدندکه این مناطق با پراکندگی سازندهای حاوی لایه های نمکی ، گچی و مارنی در حوضه ی آبریز خررود مطابقت داده شدند. با توجه به بررسی نقشه ی ضریب هدایت الکتریکی (EC) آب های زیرزمینی، از حاشیه ی شمال غربی و مرکزی و جنوبی به سمت جنوب شرقی حوضه کاهش می یابد؛ که احتمالاً قابلیت دسترسی فراوان به کانی های تبخیری مانند ژیپس و به ویژه هالیت در محیط آبخوان بر افزایش رسانایی الکتریکی در نواحی شمالی و مرکزی حوضه مؤثر بوده است. نتایج هیدروژئوشیمی نشان می دهد، نمونه های با شوری بالا ارتباط مستقیمی بارخنمون واحدM1b، ازسازندسرخ بالایی دارند. این داده ها نشان می دهند، بیش ترین نمک محلول درایستگاه های داخرجین، اروان ومعدن نمک شوراب می باشد ، که به ترتیب ،8/53 ، 5/45 و 3/47 گرم درلیترمی باشد.و فراوان ترین کاتیون وآنیون ، سدیم وکلر، می باشد. عدسی های مدفون تبخیری در این واحد، نقش مهمی درافزایش شوری آب های منطقه دارند. دربرخی مناطق گسل ها، درانتقال آب های زهکشی شده زیرزمینی به صورت چشمه ها نیز مؤثر بوده اند.لایه-های گل سنگی این واحد بیش ترین گسترش را درمنطقه دارند و دارای مقادیری نمک محلول در بافت خود هستند.
