امروزه رقیب لیزرهای اگزایمر در تصحیح دوربینی و نزدیک بینی چشم، لیزرهای فمتوثانیه ای حالت جامد می باشند. طول موج این لیزرها در ناحیه مادون قرمز قرار می گیرد. بعضی از آن ها طول موج 1030 نانومتر و بعضی از آن ها 780 نانومتر دارند و هر دو در رژیم عرض پالس فمتوثانیه کار می کنند. در این ناحیه عرض پالس، آثار گرمایی بر روی سطح چشم دیده نمی شود و با این لیزرها می توان لایه ای از سطح قرنیه بسیار نازک در حدود چند ده میکرون برداشت. این لایه کاملاً و یک جا از قرنیه بیرون کشیده می شود و ساز و کار آن با لیزرهای فرابنفش اگزایمر آرگون فلوراید که لایه ای از روی سطح قرنیه به صورت کندگی هر پالس برداشته می شود، کاملاً متفاوت است. در این روش، تصحیح نزدیک بینی و دوربینی بسیار بهتر از حالت درمان با لیزر اگزایمر آرگون فلوراید است. اما قیمت دستگاه 5/2 برابر لیزرهای اگزایمر می باشد و در این جا خود پزشک باید لایه ی یک تکه جدا شده از قرنیه را به صورت دستی بیرون بکشد. بنابراین تبحر پزشک بسیار مهم است. در لیزرهای فمتوثانیه حالت جامد به دلیل آنکه تولید لایه ی ایجاد شده در داخل قرنیه با پرتودهی مستقیم بر روی چشم انجام می شود و این لایه زیر لایه بافت رویی چشم است، برای تست این کار روی پلیمر معادل بافت نیز باید از پلیمر PMMA بدون لایه نشانی روی سطح آن انجام شود. پس تست پلیت در این جا PMMA است که هیچ گونه عملیات لایه نشانی روی سطح آن انجام نشده است. فقط باید دقت شود که سطح PMMA بدون هیچ گونه تخریب و آلودگی در سطح استفاده شود، چون جذب پرتو لیزر توسط آلودگی و وجود نقص روی سطح PMMA باعث می شود که اپراتور را به این سمت گمراه کرده که تصور کند لیزر برای عمل چشم تنظیم نیست. بنابراین در این طرح سعی شده PMMA های تولیدی از نظر تمیزی سطح و بدون نقایص روی سطح عیوب PMMA استفاده شود. با توجه به این که لایه تولید شده در زیر سطح PMMA می باشد بهتر است یک طرف با برچسب مناسبی که رنگ سیاه دارد پوشیده شود تا اپراتور لایه ای که زیر سطح PMMA توسط پرتودهی لیزری ایجاد شده است را مشاهده کند و از کیفیت پرتو لیزر اطمینان حاصل کند.
