بابک ژاله

در این پایان نامه برای انباشت نانوذرات TiO2 بر روی سطح پارچه کربنی از روش های متفاوتی از جمله انباشت با بهم زدن سوسپانسیون آب دیونیزه و نانوذرهTiO2، سل-ژل، غوطه وری، هیدروترمال و سولوترمال استفاده گردید. کیفیت انباشت نانوذرات TiO2 بر سطح پارچه کربنی برای روش های گفته شده با میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) مورد بررسی قرار گرفت. مشخص گردید روش سولوترمال از بقیه روش ها بهتر است . مشخصه یابی نمونه هایی که با استفاده از روش سولوترمال تهیه گردید با تکنیک های پراش اشعه ایکس(XRD)، طیف سنجی مادون قرمز(FT-IR) و بیناب نمایی پراش انرژی پرتو ایکس(EDX) مورد بررسی قرار گرفت. این مشخصه یابی ها تائید کننده نتایج میکروسکوپ الکترونی نمونه های تهیه شده با روش سولو ترمال است . در نهایت اثرگرما دهی و آب دوستی پارچه کربنی مرجع و پارچه کربنی که به روش های مختلف نانوذره TiO2روی آن انباشته شده در سه حالت مختلف از جمله تحت خلاء، نیتروژن و هوا مورد بررسی قرار گرفت