چکیده زمینه و هدف: از جمله شرایط مهم در انعقاد قراردادها داشتن اهلیت لازم و زنده بودن برای طرفین قراردادها است. هدف از پژوهش حاضر بررسی این مسئله است که آیا امکان بقای وکالت پس از فوت و حجر در فرض معاملات و فروش املاک وجود دارد؟ مواد و روش ها: این تحقیق از نوع نظری و روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی و روش جمعآوری اطلاعات کتابخانهای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر اصالت متن، صداقت و امانتداری رعایت شده است. یافتهها: پژوهش انجامشده در فقه اسلامی و حقوق ایران نشان میدهد که عقد وکالت به مجرد عارض شدن فوت و حجر بر آن مطلقاً منفسخ میشود. مشهور فقها ابطال عقد وکالت پس از فوت و حجر را اجماعی میدانند و قانون مدنی ایران نیز به تأسی از فقه عقد وکالت را بهدلیل فوت و حجر طرفین منفسخ میداند؛ ولی در خصوص امکان بقای وکالت در مواردی پس از فوت و حجر مسکوت است. نتیجه: با توجه به ادله و مبانی فقهی و حقوقی و نیز تأسی از نظامهای حقوقی نظیر فرانسه که در این خصوص دارای رویه قضایی منظمی هستند، همچنین با در نظر گرفتن اصل مصلحت و منفعت طرفین و پیشگیری از ضرر و زیان اشخاص و اختلاف نظرهای فقها و حقوقدانان و ضعف دلایل معتقدان به بطلان مطلق عقد وکالت پس از فوت و حجر در این مسئله میتوان قائل به بقای عقد وکالت پس از فوت و حجر در برخی از موارد به ویژه بحث معاملات و فروش املاک شد. بر این اساس به نظر میرسد که انفساخ عقد وکالت در بحث فروش املاک میباید محدود به موارد خاص مثل سلب اختیار وکیل به واسطه عزل یا استعفا باشد؛ نه فوت و حجر.