جبران و ارزیابی خسارت معنوی از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا از یک سو شخصیت و کرامت انسانی از چنان جایگاهی برخوردار است که در بسیاری موارد سایر جنبه های زندگی را تحت الشعاع قرار داده و از سویی دیگر احساس مسئولیت اشخاص در مقابل جبران اینگونه خسارت ها ضامن سلامت روانی افراد جامعه می باشد. با وجود اهمیت مسئله جبران و ارزیابی خسارت معنوی متاسفانه تا کنون رویه اکثریت محاکم رد دعاوی مطالبه مالی خسارت معنوی بوده است و اکنون نیز علی رغم تصریح قانون گذار به قابلیت جبران مالی خسارت مزبور در قانون جدید ائین دادرسی کیفری مصوب 1392 نحوه ارزیابی و تقویم آن همچنان مبهم مانده است.
