مواردی پیش می آید که در آن زوجین نمی توانند به طور طبیعی صاحب فرزند شوند و انعقاد نطفه با تلقیح اسپرم پدر و تخمک مادر در محیط آزمایشگاه صورت می پذیرد. هرگاه انتقال اسپرم پدر به رحم مادر مدتها پس از فوت پدر صورت گیرد این سوال مطرح می شود که فرزند متولد از این تلقیح آیا دارای نسب مشروع وقانونی است و از پدر متوفی خود ارث می برد یا خیر؟ نگارندگان به این نتیجه رسیده اند که قانون گذار در تشخیص نسب ظابطه عرفی که همان تکون یک انسان از اسپرم پدر و تخمک مادر است را در نظر گرفته اند . در ماده 875 قانون مدنی شرط متاخر را در خصوص ارث بردن جنین پذیرفته و معتقد است هرگاه انتصاب طفل ناشی از تلقیح مصنوعی به مورث قطعی و ثابت باشد زنده متولد شدن طفل ناشی از تلقیح مصنوعی ولئ پس از فوت پدر کشف از مالکیت او نسبت به سهم الارثش از زمان فوت مورث می نماید و از پدر متوفی اش ارث خواهد برد.
