درد کشککی رانی یکی از شایعترین مشکلات مفصل زانو می باشد که با درد در ناحیه خلفی کشکک وقدام زانو مشخص می شود. یکی از علل درد کشککی رانی ضعف عضلات جهارسر ران خصوصا عضله یهن داخلی، عدم تعادل عضلانی بین عضلات یهن داخلی و یهن خارجی و تاخیر در فعال سازی همزمان عضله یهن داخلی نسبت به یهن خارجی می باشد. هدف از مطالعه حاضر تاثیر داینامیک و کنزیوتیپ بر فعالیت الکترومایوکرافی عضلات منتخب ران در زنان ٢٠ تا ٣٠ سال مبتلا به درد کشککی رانی بود. روش شناسی: این مطالعه نیمه تجربی شامل ٣٩ زن مبتلا به درد کشککی رانی است که بصورت تصادفی به یکی از سه وضعیت بدونتیپ، داینامیکتیپ و کینزیوتیپ تخصیص یافتند. متغیرهای مورد نظر شامل درد، نوسانات مرکز فشار در جهات قدامی - خلفی وداخلی - خارجی وفعالیت الکترومایوکرافی عضلات یهن داخلی و یهن خارجی بودکه قبل و پس از تیپینک ارزیابی شدند. شرکت کنندکان به ترتیب با استفاده از مقیاس آنالوک بصری درد (VAS)، دستکاه فوت پرشر و دستکاه الکترومایوکرافی (EMG) ارزیابی شدند. برای تجزیه و تحلیل دادمها از نرم افزار SPSS ورزن ء٢ وروش آماری آنالیز واریانس با اندازه کیری های مکرر با آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که مداخلات بر کاهش درد، کاهش نوسانات مرکز فشار و بهبود فعالیت الکترومایوکرافی عضلات تاثیر معناداری داشتند (P<٠/٠٥).. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که داینامیکتیپ در بهبود متغیرهای تحقیق اثربخشی بهتری داشت. نتیجه کیری: براساس نتایج یزوهش حاضر می توان نتیجه-کیری کردکه هر دو مداخله می تواند در درمان زنان مبتلا به درد کشککی رانی موثر باشد. با این حال، داینامیکتیپ از طریق کنترل راستای کشکک وبهبود مکانیک حرکت می تواند در اولویت درمان باشد
