علی یلفانی

مقدمه و اهداف: در بیماران با سـندروم درد کشـککی رانی اختلال در کنترل پاسـچر گزارش شـده اسـت که دلایل آن درد، اختلال در حس عمقی و کاهش قدرت عضــلانی میباشــد. هدف مطالعه حاضــر اثربخشــی دوازده هفته تمرینات حسـی-حرکتی بر درد، بهبود حس عمقی، قدرت عضـلانی و کنترل پاسـچر در مردان مبتلا به سـندروم درد کشـککی رانی است. مواد و روشها: مطالعه نیمهتجربی حاضـر شـامل 32 نفر بیمار مبتلا به سـندروم درد کشـککی رانی اسـت که بهصـورت تصـادفی به دو گروه تجربی )16 نفر( و کنترل )16 نفر( تقسـیم شـدند. متغیرهای مورد نظر شـامل درد، حس عمقی زاویه 20 و 60 درجه و کنترل پاسـچر ایسـتا بود که قبل از مداخله و بعد از مداخله ارزیابی شـد. برای ارزیابی کنترل پاسـچر از دسـتگاه تعادلسـنج بایودکس، درد با مقیاس VAS، حس عمقی با گونیامتر اسـتفاده شـد. گروه تجربی طی یک دوره دوازده-هفتهای، 3 جلسـه در هفته و هر جلسـه 1 سـاعت تمرینات حسی-حرکتی را انجام دادند و گروه کنترل طی این وهله زمانی تحت هیچگونه مداخله درمانی قرار نگرفتند. برای تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار SPSS نسخه 21 و روش آماری کوواریانس استفاده شد. یافتهها: نتایج تجزیهو تحلیل دادهها نشـان میدهد که گروه تجربی نسـبت به گروه کنترل پس از دوازده هفته تمرینات حســی-حرکتی بهبودی معناداری در کنترل پاســچر شــاخص قدامی-خلفی )0/002=P(، شــاخص داخلی–خارجی )0/001=P(، ثبـات کلی )0/001=P(، کـاهش درد )0/001=P(، بهبود حس عمقی 20 درجـه )0/001=P(، حس عمقی 60 درجه )0/001=P( کسب کرده است. نتیجهگیری: تمرینات حسـی-حرکتی بهصـورت معناداری به کاهش درد، بهبود حس عمقی، و کنترل پاسـچر افراد مبتلا به سـندروم درد کشـککی رانی منجر شـد؛ در نتیجه به نظر میرسد که میتوان از این تمرینات بهعنوان یک پروتکل درمانی جامع در بهبود اختلالات متعددی در بیماران با سندروم درد کشککی رانی بهره جست.