پیشزمینه و هدف: ناپایداری زانوی بیماران مبتلا به استئوآرتریت، یک مشکل ناتوانکنندهی رایج بوده که ممکن است علل و عوارض متعددی داشته باشد. محققین در این مطالعه به بررسی عملکرد، کیفیت زندگی، فلکشن انقباضی زانو و تعادل در بیماران مبتلا به استئوآرتریت و ارتباط آن با ناپایداری مفصل زانو پرداختهاند. مواد و روش کار: در این مطالعه مورد-شاهد، دوسویه کور، 60 زن مبتلا به استئوآرتریت زانو شرکت نمودند و بر اساس نمرات شاخص ناپایداری زانو در دو گروه 30 نفره استئوآرتریت با )میانگین سن: 52/80( و بدون ناپایداری زانو )میانگین سن: 54/43( تخصیص یافتند. متغیر درد با مقیاس آنالوگ بصری، فلکشن انقباضی زانو با گونیامتر یونیورسال، عملکرد با WOMAC و عملکرد فیزیکی بیماران با تستهای بلند شو و برو و بالا و پایین رفتن از پله، کیفیت زندگی با پرسشنامه SF36 و تعادل با آزمون Single leg lift ارزیابی شد. دادهها با نرمافزار SPSS نسخه 22و آزمون t-test نمونه مستقل در سطح معناداری 0/05 تجزیهوتحلیل شدند. یافتهها: میانگین نمرات فلکشن انقباضی بین دو گروه با و بدون ناپایداری زانو تفاوت معناداری داشت )پای راست 0/0001=P، پای چپ: 0/001=P(. همچنین میانگین نمرات شدت درد، WOMAC، عملکرد فیزیکی، کیفیت زندگی و تعادل تکپا بین دو گروه تفاوت معناداری داشت )در همه متغیرها 0/0001=P(. در خصوص زمان بالا و پایین رفتن از پله، زمان بالا رفتن بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت )0/057=P(، گرچه در مورد زمان پایین آمدن تفاوت بین آنها معنادار بود )0/0001=P(. بحث و نتیجهگیری: با توجه به یافتههای این مطالعه مشخص شد که بین دو گروه بیمار با و بدون ناپایداری زانو در فاکتورهای درد، عملکرد، فلکشن انقباضی، کیفیت زندگی و تعادل تکپایی تفاوت معناداری وجود داشته که توجه به علل وقوع و اثرات جانبی این مشکل را پرواضح میکند.
