زمینه و هدف سندروم درد کشککی-رانی، یکی از رایج ترین اختلالات عضلانی-اسکلتی زانو می باشد. در این مطالعه اثر سه روش تمرین درمانی در آب (با و بدون کینزیوتیپ) ، بر درد، ناتوانی، تعادل پایدار و کیفیت زندگی زنان مبتلا بررسی شده است. روش بررسی در تحقیق نیمه تجربی حاضر، 45 زن مبتلا، به عنوان نمونه آماری انتخاب و تصادفا در سه گروه تمرین درمانی در آب، تمرین درمانی در آب با کینزیوتیپ موقتی و تمرین درمانی در آب باکینزیوتیپ دایمی، قرار گرفتند. جهت سنجش درد، ناتوانی، کیفیت زندگی و تعادل پایدار به ترتیب از پرسشنامه مک گیل، پرسشنامه ونکورف، پرسشنامه شرن بورن و بایودکس استفاده گردید. جهت مقایسه میانگین ها قبل و بعد از مداخله، از t-زوجی و جهت مقایسه میانگین ها بین گروه ها از آنوای یک-راهه استفاده گردید. سطح معناداری 004/0 در نظر گرفته شد. یافته ها نتایج نشان داد، بین اختلاف میانگین های پیش آزمون-پس آزمون در فاکتورهای درد، ناتوانی، تعادل ایستا و کیفیت زندگی بین سه گروه جز درد (002/0P=) تفاوت معناداری وجود نداشت. اما مقایسه پیش آزمون-پس آزمون، حاکی از معناداری کاهش درد (0001/0P=) ، کاهش ناتوانی (0001/0P=) و افزایش کیفیت زندگی (0001/0P=) در هر سه گروه بود. شاخص های تعادل در وضعیت چشم باز و چشم بسته بین پیش آزمون و پس آزمون در هر سه گروه تفاوت معناداری نداشت (004/0P>). نتیجه گیری تمرین درمانی در آب با کینزیوتیپ طولانی مدت بر کاهش درد بیماران اثرگذار بود؛ و از آن جایی که وجود درد روی کیفیت زندگی نقش موثری دارد بنابراین، احتمالا، حرکت درمانی در آب با کینزیوتیپ را، می توان به عنوان روش موثرتری، در درمان مبتلایان توصیه نمود.
