زمینه و هدف: کمردرد یکی از مهمترین معضلات بهداشتی و از عمدهترین دلایل ناتوانی افراد در اکثر کشورها بوده و به مرحلۀ همهگیری رسیده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرین درمانی در آب بر درد، ناتوانی، تعادل ایستا و عملکرد عضلات تنه و کمربند لگنی در زنان مبتلا به کمردرد مزمن است. مواد و روشها: آزمودنیهای این پژوهش از میان زنان 82 تا 02 ساله مراجعهکننده به کلینیکهای ارتوپدی شهر همدان انتخاب شدند. این تحقیق از نوع نیمهتجربی است. تعداد 80 زن مبتلا به کمردردِ مزمن انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه 28 نفرۀ شاهد و تجربی تقسیم شدند. ابزارهای اندازهگیری تحقیق دو پرسشنامۀ استاندارد درد کیوبک و ناتوانی اسوستری و همچنین آزمون تعادلی استورک، آزمون دراز و نشست، آزمون سورنس و آزمون اسکات بود. گروه تجربی، پروتکل تمرینی شش هفتهای )سه جلسه در هفته( را انجام دادند و در این مدت گروه کنترل، تمرینی نداشتند. ویرایش 22 و Spss ارزیابی و اندازهگیریها قبل و بعد از مداخله انجام شدند .به منظور تجزیه تحلیل دادهها از نرمافزار 2 به کار گرفته شد. / مستقل در سطح معناداری 20 t همبسته و t آزمون وابسته نشان داد که در گروه تجربی متغیرهای وابسته بهبود معناداری داشته است t یافتهها: نتایج آزمون مستقل تفاوت معناداری بین گروهها در t ولی در گروه کنترل بهبود معناداری حاصل نشد و در آزمون .)P>2/20( .) P>2/ متغیرهای وابسته وجود داشت ) 20 نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پروتکل آبدرمانی استفادهشده در این پژوهش میتواند بهعنوان یک روش درمانی مفید و مؤثر در راستای بهبود وضعیت جسمانی، درد، ناتوانی و تعادل بیماران استفاده شود.
