کارآفرینی اجتماعی یکی از زیرمجموعه های حوزه کارآفرینی بوده و به معنی انجام مأموریت های اجتماعی و انسان دوستانه با فعالیت های کسب وکار است . فعالیت های کارآفرینانه ی اجتماعی به اقدام هایی گفته می شود که ضمن برخورداری از ویژگی های عمومی کارآفرینی یعنی داشتن ماهیت نوآورانه، خلاقانه و کسب وکارانه، جهت گیری اصلی آن ها به جای سود فردی و گروهی، به سوی اهداف اجتماعی نظیر هم آوایی و همبستگی جمعی، مقابله با محرومیت، یأس و درماندگی باشد مهم ترین هدف کارآفرینی اجتماعی پرداختن به یک انگیزه ی اجتماعی (مانند: بهبود انسجام اجتماعی، مبارزه با فقر، دفاع از حقوق بشر یا ارتقای خدمات بهداشتی و درمانی) است این پژوهش با هدف ارائه این پژوهش با هدف ارائه یک مدل مفهومی یکپارچه شده از سطوح گوناگون عوامل محیطی موثر بر توسعه کارآفرینی اجتماعی، و در راستای پر نمودن خلاء های متعدد وجود داشته در ادبیات این حوزه پژوهشی انجام شده است. روش پژوهش حاضر کیفی بوده و بر مبنای اهداف پژوهش آن، روش تحلیل داده بنیاد با رویکرد کلاسیک (گلیزری) اتخاذ شده است. نمونه آماری پژوهش متشکل از 22 نفر از اساتید محترم رشته کارآفرینی دانشگاه های تهران و دانشگاه های قزوین به دلیل دسترس پذیری و برخی از کارکنان مرتبط با زیرمجموعه معاونت توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بوده است. یافته های تحقیق مدل مفهومی گسترده ای از عوامل محیطی موثر بر توسعه کارآفرینی اجتماعی در سه سطح کلی کلان (ملی و بین المللی)، میانی (سازمانی)، و خُرد (فردی) ارائه می کند.یافته های مذکور، همچنین مسیرهای پژوهشی متعددی را برای ادامه مطالعات آتی در این حوزه آشکار می سازد که در انتهای این مقاله به آن اشاره شده است.
