کسب وکارهای کشاورزی بویژه گلخانه ها همواره با ریسک های متعددی در فرایند زنجیره تأمین مواجه هستند که عدم توجه به آنها می تواند صدمات جبران ناپذیری را برای این بخش به همراه داشته باشد. بنابراین توجه به ریسک های زنجیره تأمین می تواند نقش حیاتی در مدیریت آسیب پذیری گلخانه ها داشته باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی است که به صورت آمیخته (کیفی-کمی) با هدف طراحی الگوی ارزیابی آسیب پذیری کسب وکار کشاورزی (با تمرکز بر گلخانه ها) در استان همدان انجام شده است. جامعه مورد مطالعه در بخش کیفی شامل 14 نفر از گلخانه-داران در شهرک گلخانه بوعلی استان همدان بود که به صورت هدفمند و به شیوه گلوله برفی به منظور شناسایی ریسک های مراحل مختلف زنجیره تأمین انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این بخش مصاحبه عمیق و بدون ساختار بود. نتایج به دست آمده از بخش کیفی با روش تئوری بنیادی منجر به شناسایی هشت ریسک مهم شامل ریسک های اطلاعاتی، ریسک های مواد اولیه، ریسک های عملکرد تولید، ریسک های مالی-اعتباری، ریسک های انسانی، ریسک های قانونی-نهادی، ریسک های بازار و ریسک های قیمتی در فرایند زنجیره تأمین شد. بخش کمی این پژوهش با هدف اولویت بندی ریسک های زنجیره تأمین، ارزیابی پتانسیل ریسک زایی و آسیب پذیری واحدهای گلخانه ای استان همدان و با دو گروه از افراد (کارشناسان بخش کشاورزی و مدیران واحدهای گلخانه ای) انجام شد. جامعه آماری گروه اول در بخش کمی شامل کارشناسان کشاورزی بود که در مورد واحدهای گلخانه ای از اطلاعات لازم برخوردار بودند. جامعه آماری گروه دوم در بخش کمی نیز شامل 360 مدیر واحد گلخانه در سطح استان همدان بود که از این تعداد بر اساس جدول کرجسی و مورگان 204 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع-آوری داده ها در گروه اول شامل پرسشنامه محقق ساخت با بهره گیری از مدل های مورد بررسی و نتایج مطالعات مرتبط بود که سه معیار شدت احتمال، شدت وقوع و قابلیت کشف در قالب پرسشنامه FMEA فازی برای ارزیابی ریسک های زنجیره تأمین در بر داشت. در گروه دوم نیز ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخت برای ارزیابی آسیب پذیری زنجیره تأمین واحدهای گلخانه ای بود. به منظور ارزیابی قابلیت اعتبار پرسشنامه از نظرات کارشناسان و متخصصان و برای پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ استفاده شد. مقدار آلفای کرونباخ در
