پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارهایی برای توانمندسازی تعاونی های طیور در استان همدان به شیوه تحقیقات پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق 54 نفر از اعضای هیات مدیره تعاونی های طیور بودند. پرسشنامه مهم ترین ابزار جمع آوری اطلاعات در تحقیق حاضر بود که روایی آن توسط متخصصان فن مورد تایید قرار گرفت و برای بررسی پایایی آن نیز ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که رقم میانگین 85/0 به دست آمد. روش ها و تکنیک های آماری مورد استفاده در این تحقیق مشتمل بر روش های توصیفی و تحلیلی بود که در قالب نرم افزارهای آماری SPSS و LISREL8.8 انجام شد. با بهره گیری از تکنیک تحلیل عاملی، راهکارهای توانمندسازی تعاونی های طیور در چهار دسته کلی شامل « اصلاح نظام های حمایتی »، « توانمندسازی مدیران تعاونی ها »، «توسعه آموزش و تحقیقات » و «اصلاح ساختار تولید و مصرف » دسته بندی شدند که در مجموع 56 درصد از تغییرات واریانس متغیرهای مربوط به راهکارهای توانمندسازی تعاونی های طیور را تبیین نمودند. به منظور بررسی اعتبار سازه ای پرسشنامه و برازش الگوی اندازه گیری سازه «راهکارهای توانمندسازی تعاونی های طیور» داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار LISREL8.8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که شاخص های نیکویی برازش برای سازه «راهکارهای توانمندسازی تعاونی های طیور » (RMSEA=0.011, AGFI=0.90, GFI=0.86) تناسب کامل الگو با داده های مشاهده شده را تایید نمودند. بر مبنای یافته های تحقیق، توصیه هایی برای اصلاح و تقویت نظام های حمایتی، مدیریت تعاونی، مدیریت نظام تولید و بازاریابی و بهبود بهره وری ارائه شده است.
