در چند دهه اخیر ضعف کارآمدی فعالیت های بخش دولتی و حضور کارگزاران جدید در عرصه ترویج کشاورزی و توسعه روستایی منجر شد به اینکه نظام های ترویج کشاورزی به تنوع کارکردی و تکثرگرایی ساختاری جهت تسهیل مشارکت بخش های مختلف، اعم از دولتی، خصوصی و غیردولتی (مردم نهاد) روی کنند. هدف این مطالعه، تعیین کارکرد سازمان ها در نظام ترویج تکثرگرا در ایران است. این تحقیق به روش دلفی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق را 50 نفر از متخصصان و کارشناسان موضوعی تشکیل دادند. در روش دلفی از نمونه گیری استفاده نمی شود بلکه پانل کارشناسان براساس تخصص موضوعی و تجربه حرفه ای به صورت هدفمند انتخاب می شود. این تحقیق در سه مرحله انجام شد که چهارده سازمان و پنج دسته کارکرد توسط کارشناسان معرفی شدند. پس از حذف گویه هایی که کمتر از 80 درصد نسبت به آنها توافق جامع وجود داشت، کارکردهای هر سازمان به دست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که در یک نظام ترویج تکثرگرا بصورت هم زمان مراکز تحقیقات، شرکت های خصوصی، مراکز ترویج جهاد کشاورزی و شرکت های تعاونی، برنامه های آموزشی و ترویجی برگزار می کنند که مخاطب براساس نیاز، سطح آگاهی کیفیت خدمات به یکی از این سازمان ها مراجعه می کند. در این سیستم فضای رقابتی باعث بهبود کیفیت خدمات می گردد.
