بهبود و افزایش بهرهوری کشاورزی نتیجه انتقال از نظامهای تولید منبع محور به نظامهای تولید دانشبنیان است.کشاورزی دانش بنیان، علاوه بر استفاده از تجارب متعدد علمی و فناوری، نیازمند در دستداشتن استانداردها و دانش فرآیندی است. اقتصاد عصر حاضر برای عبور از چالشهای کنونی، بر اقتصاد و تولید دانشبنیان تأکید کرده که در آن با اتکا به منابع انسانی فرهیخته و استفاده از فناوریهای نوین به عنوان اصلیترین عوامل ایجاد ثروت به اقتصادی کردن تولید و خلق مزیت رقابتی توجه مینماید. اقتصادی که بر پایه بهرهوری بالای عوامل تولید، کارآمدی توزیع و کاربرد دانش در مدیریت شکل گرفته و پیشرفت کشاورزی را به ارمغان میآورد، این امر مستلزم ارتباط موثر فرآیند تولید علم با فرآیند تولید و توزیع محصول است. اما در این مسیر، مدیریتی موفق میباشد که تمامی فاکتورهای تاثیرگذار بر فرایند تولید را در قالب نظام نوآوری فناورانه کشاورزی شناخته، تحلیل نموده و بصورت مطلوب مهندسی نماید و مراکز تحقیقاتی و تولید علم، انتقال، انتشار، آموزش و کاربست دانش در خدمت تولید محصول و کالای دانش بنیان باشد.
