این تحقیق با هدف شناسایی شاخص های ارزیابی عملکرد تعاونی های کشاورزی و نهایتا ارتقاء کمی و کیفی تعاونی ها و شناسایی تعاونی های موفق کشاورزی می باشد. روش تحقیق با توجه به هدف و سوالات تحقیق، کاربردی و از لحاظ پارادیمیک از نوع کیفی می باشد که در دو مرحله انجام شده است. در مرحله اول به صورت کتابخانه ای تحقیقات و منابع مختلف مورد بررسی قرار گرفته و شاخص های اولیه مرسوم در ارزیابی استخراج گردید و در مرحله دوم از تکنیک دلفی برای تدوین و وزن دهی به شاخص ها استفاده شده است. در پژوهش نمونه گیری به صورت کاملا هدفمند و از نوع گلوله برفی بوده، بطوری که 26 نفرکارشناس مرتبط و آشنا با تعاونی ها انتخاب و مصاحبه شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که مهمترین شاخص ها برای شناسایی موفقیت تعاونی ها را می توان در شش بعد اقتصادی، اجتماعی، حقوقی، مدیریتی، فردی و آموزشی تقسیم بندی کرد. از مهمترین شاخص های شناسایی شده مشتمل براشتغال زایی، سودآوری، سطح تحصیلات مدیران و اعضا، تخصص مدیران و اعضا، تداوم فعالیت شرکت تعاونی و میزان مشارکت و رضایت اعضا می باشد. نتایج وزن دهی صاحبنظران و کارشناسان نشان داد سودآوری 89.30 درصد، اشتغال زایی 83.08 درصد، سطح تحصیلات مدیران و اعضا 86.20 درصد، میزان مشارکت اعضا 76.35 درصد و میزان رضایت اعضا 78.27 درصد به ترتیب بیشترین ضریب اهمیت یا وزن را به خود اختصاص دادند.
