هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش کسب و کار خانگی در توانمندی اجتماعی زنان روستایی است. روش تحقیق از نوع پیمایشی بوده و ابزار گرد وری اطلاعات به صورت پرسشنامه و همگام با مصاحبه بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل 265 نفر از زنان روستایی شهرستان اسلام آبادغرب که دارای کسب و کارخانگی می باشد که از هر دهستان بر اساس انتساب متناسب طبقه ای، چند روستا به تصادف انتخاب، و جامعه آماری منتخب 161 نفر (بر حسب محاسبه فرمول کوکران) انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری داده ها پرسشنامه بود که روایی صوری آن به وسیله اساتید و متخصصین تایید گردید و جهت تعیین پایایی پرسشنامه تعداد 30 پرسشنامه توسط زنان روستایی تکمیل شده و مورد مطالعه قرار گرفت، ضریب آلفای کرونباخ برای بخش های مذکور محاسبه شد و در نهایت مقدار 92/0=α نشان داد که وسیله تحقیق از قابلیت بالایی برای جمع آوری اطلاعات برخوردار است. جهت انجام آزمون های آماری از نرم-افزار Spss و آزمون های نیکویی برازش و مدل سازی معادلات ساختاری، از نرم افزار لیزرل(Lisrel)، استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که مدل طراحی شده معادلات ساختاری برای توانمندسازی زنان روستایی منعکس کننده یک برازش مطلوب و درحد انتظار می باشد و می توان گفت این مدل مفهومی، در جامعه ذکر شده به صورت صحیح به کار گرفته شده است. علاوه براین نتایج یافته های تحقیق حاکی از آن است که میانگین توانمندی اجتماعی 3/63 درصد از زنان روستایی مورد مطالعه در حد بالایی است. همچنین توانمندی اجتماعی با نوع کسب و کار خانگی ارتباط معنا دار دارد.
