توسعه پایدار بدون مشارکت آحاد مردم و از جمله زنان میسر نخواهد بود. زنان روستایی که برای تحقق اهداف توسعه پایدار، میتوانند نقش سازندهای داشته باشند بسیار آسیب پذیر بوده و توانمندسازی آنها به عنوان قشری تاثیرگذار در جامعه، امری اجتناب ناپذیر است. تشکیل تعاونی همواره راهکاری مناسب برای ایجاد خودباوری و توانمندسازی زنان روستایی بوده و از طریق آن میتوان بستر لازم برای بروز استعدادهای آنان را فراهم آورد. این مقاله به روش کتابخانهای تهیه شده و به نقش و اهمیت تعاونیها در توانمندسازی زنان روستایی پرداخته است و نتایج نشان میدهد که زنان روستایی با حضور در تعاونی علاوه بر برخورداری از مزایای اقتصادی، فرصت کسب تجربه در زمینه رهبری و مدیریت را به دست آورده و به خودباوری که پیشنیاز مشارکت در انجام فعالیتهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه است می رسند.
