منطقه مورد مطالعه در جنوب شهرستان ملایر و در پهنه‌های ساختاری سنندج- سیرجان قرار می‌گیرد. بررسی‌های سنگ‌شناسی و زمین‌شناسی آن به عنوان حلقه‌ای از زنجیره مطالعاتی زون سنندج- سیرجان و پیوند دهنده مطالعات پیشین روی توده‌های نفوذی بروجرد و همدان است. همانند دیگر بخش‌های سنندج- سیرجان، در این منطقه نیز انواعی از سنگ‌های دگرگونی ناحیه‌ای رخداد دارند که توده‌های آذرین با ترکیب بازیک تا اسیدی در آن‌ها نفوذ کرده‌اند. بر‌اساس بررسی‌های پتروگرافی سنگ‌های دگرگونی جنوب ملایر را می‌توان به انواع ناحیه‌ای و مجاورتی تقسیم‌بندی نمود. سنگ‌های ناحیه‌ای شامل میکاشیست، آندالوزیت شیست و کردیریت شیست می‌باشند. سنگ‌های دگرگونی مجاورتی نیز شامل کردیریت هورنفلس هستند. بررسی‌های کانی‌شناسی نشان می‌دهند که دگرگونی ناحیه‌ای در حد رخساره‌های شیست سبز تا گرانولیت و دگرگونی مجاورتی در حد رخساره پیروکسن هورنفلس رخ داده است. با توجه به نمونه‌های مشاهده و برداشت شده از منطقه مورد مطالعه( حسین آباد ناظم و اطراف آن) سنگ‌های آذرین شامل گرانودیوریت‌ها، گرانیت‌ها و آلکالی‌گرانیت‌ها مشاهده شده است که در این مقاله هریک را توضیح می‌دهیم.
