اشرف ترکیان

باتولیت‌الوند در زون سنندج-سیرجان قرار گرفته و از سنگ‌های آذرین مافیک مثل گابرو، الیوین گابرو و سنگ‌های حدواسط تونالیت، کوارتز دیوریت، کوارتز مونزودیوریت و نمونه‌های فلسیک نظیر مونزوگرانیت، سینوگرانیت و دایک‌های فلسیک و مافیک تشکیل شده است.در این مقاله هدف بررسی صحرایی و پتروگرافی دایک‌های انکلاودار می‌باشد. جنس انکلاوها از نوع میکروگرانولار مافیک و ترکیب گرانودیوریتی و کوارتز دیوریتی دارند. انکلاوها دارای بافت میکروگرانولار، میکرو اینترگرانولار و پورفیروئیدی می‌باشند. به لحاظ کانی‌شناسی حاوی کانی‌های پلاژیوکلاز، کوارتز، آلکالی فلدسپار و کانی‌های فرومنیزین بیوتیت، هورنبلند و پیروکسن می‌باشند. میزبان انکلاو‌ها تیپ گرانیتوئیدی از نوع مونزوگرانیت پورفیروئید که حاوی بلور‌های درشت فلدسپار، لوکوگرانیت‌ فاقد کانی‌های فرومنیزین و دارای بلور‌های درشت اسفن و گرانیت‌های ریز بلور می‌باشد. وجود در هم آمیزی ماگمای فلسیک و مافیک اشاره به اختلاط ماگمایی صورت گرفته در این باتولیت دارد. در منطقه تداخلی دایک‌های مافیکی وجود دارد که بصورت قطعه قطعه هستند و از نشانه‌های شایع جای‌گیری هم زمان ماگما‌های مافیک و فلسیک به شمار می‌آیند. انکلاو‌های دایک‌های هم زمان با پلوتونیسم عمدتا به شکل بیضوی کشیده، دارای بلور‌های درشت، مرز‌های واضح با میزبان گرانیتوئیدی و هم سو با جهت جریان ماگمایی فلسیک جهت‌یابی شده‌اند.