چکیده: منطقه مورد مطالعه در جنوب شهرستان سنقر استان کرمانشاه، با وسعت 8 کیلومتر مربع و در زون سنندج-سیرجان واقع شده است. بر اساس مطالعات صحرایی، سنگ شناسی و ژئو شیمی، ترکیب توده ی نفوذی مورد مطالعه شامل گابرو، دیوریت، مونزودیوریت، کوارتزدیوریت و مونزونیت می باشد که به دلیل وجود گسل های منطقه، درزه و شکستگی های فراوانی در این سنگ ها مشاهده می شود. مطالعات پتروگرافی سنگ های مورد مطالعه نشان می دهد آن ها دارای بافت های گرانولار و اینترگرانولار بوده و کانی های عمده در آن ها پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار (در مونزودیوریت و مونزونیت)، کلینوپیروکسن، آمفیبول و الیوین می باشد. بررسی های ژئوشیمیایی نشان دهنده آن است که این سنگ ها ماهیت ساب آلکالن دارند. در نمودار ACNK-ANK ماهیت متاآلومین دارند. براساس نمودارهای هارکر، ماگمای منطقه از تفریق بلورین تبعیت می کند. آنومالی مثبت Th ,Rb ,Pb و تهی شدگی عناصر Nb و Ti نشانگر نقش رسوبات در تکامل ماگمای منطقه و وابستگی ماگماهای اولیه این سنگ ها به محیط فرورانشی است. بر اساس الگوهای ژئوشیمی عمق ماگمای تشکیل دهنده توده مورد بررسی بین 50 تا 90 کیلومتری از سطح زمین است. بر اساس نمودار Nb/Y در مقابل Rb/Y سنگ های توده نفوذی پیرسراب خصوصیات غنی شدگی به وسیله محلول های فرورانشی یا آلودگی پوسته ای را نشان می دهد.
