کمپلکس دگرگونی سرتیپ آباد در شهرستان قروه (کردستان) بخشی از زون سنندج – سیرجان می باشد. این کمپلکس از سنگ های دگرگونی ناحیه ای شامل انواعی از شیست (آمفیبول شیست، اکتینولیت شیست، میکاشیست و گارنت شیست)، مرمر، متادیوریت، متاگابرو و پاراگنیس و نیز دگرگونی مجاورتی که شامل هورنفلس می باشد، تشکیل یافته است. در شیست ها و پاراگنیس ترکیب کانی بیوتیت از نوع سیدروفیلیت و در هورنفلس ها و متادیوریت به ترتیب از نوع آنیتی و فلوگوپیتی است. آمفیبول ها در پاراگنیس ها از نوع هورنبلند و در متادیوریت ها از ترکیب اکتینولیت برخوردار هستند. گارنت ها درگارنت میکاشیست از نوع آلماندن، و پلاژیوکلازها در متادیوریت ها و متاگابروها از نوع لابرادوریتی و در پاراگنیس ها از نوع آندزین می باشند. نتایج مطالعات کانی شناسی و ترموبارومتری بیانگر آنست که طیف سنگ های دگرگونی ناحیه ای در محدوده رخساره شیست سبز تا اپیدوت آمفیبولیت و در حدفاصل بین زون های بیوتیت تا استارولیت تشکیل شده اند در همین راستا برای انواع سنگ های دگرگونی مجاورتی حداکثر رخساره آلبیت اپیدوت هورنفلس مفروض می باشند. برای سنگ های دگرگونی مجاورتی بیانگر قلمرو رخساره آلبیت اپیدوت هورنفلس در زون های زوئیزیت تا آمفیبول خواهد بود. در محاسبات دماسنجی با روش های تک کانی بیوتیت و دماسنج تبادلی گارنت-بیوتیت، میانگین دما برای سنگ های دگرگونی ناحیه ای حدود 567 درجه سانتی گراد و برای سنگ های دگرگونی مجاورتی حدود 647درجه سانتی گراد است. همچنین با استفاده از دما-فشار سنجی به روش تک کانی بیوتیت برای مراحل دگرگونی M1 و M2 ، دما و فشار دگرگونی برای مرحله دگرگونی M1 به طور میانگین حدود 578 درجه سانتی گراد و 16/5 کیلوبار و برای مرحله M2 به طور میانگین حدود 565 درجه سانتی گراد و 6/4 کیلوبار بدست آمد. بر اساس مطالعات صحرایی، شواهد سنگ نگاری و داده های ژئوشیمیایی پروتولیت ها از سنگ های رسوبی بوده و به ترتیب در سنگ های پاراگنیسی، هورنفلس ها و شیست ها از نوع آرکوز، گری وک و شیل هستند.
