توده گابرو- دیوریت منطقه عزیزآباد– پیرسراب با وسعت حدود 8 کیلومترمربع رخنمون دارد و دارای ترکیب سنگ شناسی متفاوتی شامل مونزوسینیت- مونزونیت، دیوریت، مونزودیوریت- مونزوگابرو و گابرو است. بخش های مونزوسینیت- مونزونیت دارای بافت گرانولار بوده و کانی های متشکله آ ن ها عبارتند از پلاژیوکلاز، فلدسپات آلکالن و آمفیبول. بافت بخش های مونزودیوریتی تا مونزوگابرو، گرانولار و کانی های آن ها شامل: 1- پلاژیوکلاز با ترکیب بیشتر کلسیک، 2- پیروکسن که گاهی اورالیتیزه شده، 3- فلدسپات آلکالن به همراه کانی های سرسیت، ترمولیت، آکتینولیت، اسفن و اکسیدهای آهن هستند. بخش های گابرویی نیز دارای بافت گرانولار می باشد و درشت دانه و از پلاژیوکلاز (حدود 55% ) که بخشی از آنها به شدت به دگرسان شده اند و پیروکسن که در حاشیه اورالیتیزه شده اند تشکیل شده است. کلیدواژهها: دیوریت، گابرو، سنندج- سیرجان، سنقر