منطقه مورد بررسی در غرب کبودرآهنگ (استان همدان) و شرق قروه (استان کردستان) واقع شده است. این منطقه بر مبنای تقسیمات ساختمانی جزئی از زون سنندج-سیرجان است. فعالیتهای آتشفشانی در این منطقه بیشتر به صورت انفجاری بوده که موجب تشکیل انواع قطعات آتشفشانی شامل خاکستر و پومیس تا بمب آتشفشانی با ترکیب آندزیت تا داسیت شده است. تقریبا در بیشتر نمونه ها بافت پورفیری یا پورفیری- میکرولیتی مشاهده می شود. کانی های فنوکریست از نوع پلاژیوکلاز و آمفیبول و پیروکسن بوده و بافت غربالی و زونینگ نشان می دهند. هورنبلند های موجود بیشتر شکل دار دارای حاشیه اپاسیتی هستند. از مواردی مانند بافت غربالی در پلاژیوکلاز و زونینگ در کانی های پلاژیوکلاز و هورنبلند می توان، عدم تعادل در ماگما را نتیجه گرفت. همچنین ماگما کالک آلکالن و متاآلومین است. نمودار های داده های عناصر فرعی و کمیاب خاکی نشان می دهند نمونه های بررسی شده نسبت به کندریت، غنی شدگی نشان می دهند که این غنی شدگی در عناصر قلیایی سبک بیشتر از عناصر قلیایی خاکی سنگین است. با توجه به نمودار های محیط زمین ساختی مجموعه مورد مطالعه در محدوده رژیم حاشیه فعال قاره ای مرتبط می باشد و مطابق تاریخ زمین شناسی منطقه، آن به فرورانش پوسته اقیاونوسی نئوتتیس به زیر ایران مرکزی نسبت داده می شود
