اشرف ترکیان

آتشفشانهای احمدآباد، طهمورث و قرهطوره بخشی از مراکز آتشفشانی موجود در محور قروه- بیجار و جز ی از برونزدهای ماگما ی بازوی شمالی زون سنندج- سیرجان، ی ی با عنوان همدان- تبر ز را تشکیل میدهند. ترکیب سنگهای آتشفشانی بهطور عمده بازالت است و بافتهای پورفیری، میکرولیتیک پورفیری و گلومروپورفیری به وفور قابل ی مشاهده هستند. فنوکر ستهای عمده شامل کلینوپیروکسن و الیو ن هستند. فراوانی کلینوپیروکسن در بازالتهای قرهطوره کمتر است و کانی الیو ن به عنوان فنوکر ست عمده ی ی ی ی در سنگهای ا ن مرکز آتشفشانی افت میشود. درشتبلورهای کلسنوپیروکسن منطقهبندی عادی و در برخی موارد معکوس و آثار خوردگی خلیجی نشان میدهند که حاکی ی ی از عدم تعادل با مذاب میزبان است. نتا ج بررسی شرا ط فیز کوشیمیا ی حاکم بر ماگما )دما و فشار( با استفاده از کانی کلینوپیروکسن نشان میدهد که سنگهای آتشفشانهای ی ی ی ی احمدآباد و طهمورث در دمای 1100 تا 1300 درجه سانتیگراد و فشار 3 تا 11 کیلوبار و بازالتهای آتشفشان قرهطوره در دمای 800 تا 1100 درجه سانتیگراد و فشار 0 تا 3 کیلوبار تشکیل شدهاند. فوگاسیته بالای اکسیژن در ا ن سنگها و همسو ی دما و فشار درشتبلورهای الیو ن در ا ن منطقه با دما و فشار بلورهای کلینوپیروکسن در احمدآباد و ی ی ی ی طهمورث همگی نشان میدهند که بلورهای کلینوپیروکسن در منطقه قرهطوره در اعماق کمتر و احتمالاً در ک مخزن نیمه عمیق شکل گرفتهاند