اشرف ترکیان

منطقه موردمطالعه در جنوب شهر قروه (استان کردستان) و در پهنه سنندج- سیرجان قرار دارد. بر اساس مشاهدات صحرایی دایک های مافیک و حدواسط از نوع دایک های سین پلوتونیک می باشند. مطالعات سنگ نگاری نشان می دهد ترکیب آن ها گابرویی، گابرودیوریتی، دیوریتی، مونزودیوریتی و کوارتز مونزودیوریتی است. کانی های اصلی آن ها عبارت اند ازکلینوپیروکسن، ارتوپیروکسن، هورنبلند و پلاژیوکلاز، فلدسپار پتاسیم و کوارتز. آپاتیت، اسفن، زیرکن و کانی های فلزی جزء کانی های فرعی این سنگ ها محسوب می شوند. کلیه دایک ها دارای ماهیت تولئیتی هستند که در یک محیط وابسته به قوس در حاشیه فعال قاره ای نفوذ کرده اند و این موضوع به واسطه غنی شدگی آن ها از LILE (مانند Cs، Rb) U و، Pb، Yb، Hf و Ta و تهی شدگی از HFSE (مانند Nb و Ba ) و بالا بودن نسبت LILE/HFSE در آن ها مورد تائید قرار می گیرد. غنی شدگی از LILE و Pb شواهدی از آلایش پوسته ای هستند. نسبت های بالا La/Ta و La/Nb و غنی شدگی LILE و LREE دایک های مورد مطالعه حکایت از این دارد که آن ها از گوشته لیتوسفری غنی شده مشتق شده اند. غنی شدگی عناصر LREE نسبت به HREE نشانگر وجود فاز گارنت یا آمفیبول در سنگ منشایی می باشد که این عناصر در آن ها تمرکز یافته اند. .