توده گرانیتوئیدی رودگز در جنوب شرقی بجستان واقع شده است، تورمالین در منطقه به دو صورت توده گرانیتوئیدی رودگز را همراهی می کند، به عنوان کانی اصلی در سنگ لوکسولیانیت شرکت دارد، و به صورت رگه های کوارتز – تورمالین با ستبرای حدود 30 سانتی متر. براساس مطالعات سنگ نگاری و تجزیه ریزکاو الکترونی، تورمالین ها از نوع شورلیت- دراویت – فوئیتیت با تمایل به سمت شورلیت بوده و در گروه قلیایی و Vacancy قرار می گیرند. در مقایسه با ترکیب ایده آل شورلیت- دراویت، بسیاری از نمونه های تورمالین، دارای فضاهای خالی در موقعیت قلیایی و مقدار آلومینیم بالاتری هستند. افزایش آلومینیم در موقعیت اکتاهدرال در تورمالین های مورد مطالعه، بازتابی از ترکیب جانشینی های پروتون زدایی (تبادل O-OH) و فضاهای خالی در موقعیت قلیایی است و نشان دهنده منشاء ماگمایی آنهاست. در مقابل وجود منطقه بندی، رگه ای بودن، مقدار منیزیم بالا در مقایسه با آهن در برخی نمونه ها و قرارگیری در محدوده خارجی و دور از بردارهای مربوط به تورمالین های ناقص از لحاظ قلیایی و پروتون زدایی، نشان دهنده منشاء گرمابی این تورمالین ها است. بنابراین، براساس این نتایج به نظر می رسد که تورمالین همراه توده لوکسولیانیت و رگه ها توسط تقابل سیال های غنی از بور ماگمایی– گرمابی از منشاء توده گرانیتوئیدی رودگز با انواع سنگ های کوارتز- تورمالین و متاپلیتی- متاپسامیتی میزبان تشکیل شده اند.
