اشرف ترکیان

منطقه موردمطالعه در جنوب غربی شهرستان قروه (استان کردستان) روستای کنگره در زون سنندج – سیرجان واقع شده است. محدوده موردمطالعه بین طول های جغرافیایی ('30 47)، ('41 47) شرقی و ('06 35)، ('11 35) عرض های جغرافیایی شمالی قرارگرفته است. بر اساس مشاهدات صحرایی سنگ میزبان این دایک ها عمدتاً از گرانودیوریت و گرانیت تشکیل شده اند. طبق مطالعات صحرایی و کانی شناسی، دایک ها در دو گروه گابرویی و گرانیتی قابل تقسیم می باشند. دایک های گابرویی دارای ترکیب کانی شناسی پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن، ارتوپیروکسن و هورنبلند می باشند و بر اساس مطالعات کانی شناسی و رده بندی ژئوشیمیایی در دو گروه گابرو و گابرونوریت قرار می گیرند. طیف ترکیب سنگ شناسی دایک های اسیدی با داشتن مقادیر متفاوت کوارتز، پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار در محدوده های سینوگرانیت، مونزوگرانیت، گرانودیوریت و تونالیت قرار می گیرند. دایک های فلسیک دارای ماهیت کالک آلکالن با پتاسیم بالا می باشند. تجزیه میکروپروب کانی های آمفیبول، پلاژیوکلاز، بیوتیت و پیروکسن در نمونه های مافیک (گابروها) نشان می دهد که آمفیبول ها از نوع اکتینولیت تا مگنزیو هورنبلند، پلاژیوکلازها از نوع لابرادوریت تا بیتونیت، کلینوپیروکسن از نوع اوژیت ،دیوپسید و بیوتیت ها بین دو قطب آنیت، فلوگوپیت قرار می گیرند. زمین دما-فشارسنجی با استفاده از روش های مختلف (دما-فشارسنجی بر پایهاکسیدهایAl2O3, TiO2 کانی آمفیبول ،پلاژیوکلاز-آمفیبول دمای 650تا920درجه سانتی گراد در فشار 1تا 7 کیلو بار برای گابروها به دست آمده است. روند خطی و مثبت عناصر ناسازگار در مقابل یکدیگر، نقش تبلور تفریقی در تشکیل ماگمای والد دایک های مافیک را نشان می دهد. با توجه به نمودارهای محیط تکتونیکی تمام دایک ها در یک محیط وابسته به قوس در حاشیه فعال قاره ای نفوذ کرده اند و این به واسطه غنی شدگی LILE مانند (U,Ce,Pb,Yb,Ta) و تهی شدگی HFSE (مانند Nb, Ba) بالا بودن نسبت HFSE /LILE مورد تائید قرار می گیرد. نسبت های بالای La/TaLa/Nb, و غنی شدگی LILE و LREE دایک های موردمطالعه نشان از مشتق شدن آن ها از گوشته لیتوسفری غنی شده دارد. غنی شدگی عناصر LREE نسبت به HREE نشانگر وجود فاز گارنت یا آمفیبول در سنگ منشأ است که این عناصر درآن هاتمرکزیافته اند