منطقه مورد مطالعه در بین عرضهای 63 درجه و 22 دقیقه شمالی و طولهای 52 درجه و 25 دقیقه شرقی در زون سنندج سیرجان و در شرق مهاباد قرار گرفته و شامل مخروطهای آتشفشانی میباشد که عمدتاً از سنگهای پیروکلاستیک تشکیل شده است. این ) سنگها در نمونه دستی خاکستری روشن تا سیاه رنگ بوده و به لحاظ ضریب رنگینی، مزوکرات تا ملانوکرات )ضریب رنگینی 54 تا 04 به حساب میآیند. در این سنگها ساخت از نوع حفرهدار است. مطالعات میکروسکوپی نشان میدهد که مهمترین کانیهای اصلی موجود در این سنگها عبارتند از پیروکسن 64 تا 54 درصد، الیوین 14 تا 24 درصد، فلدسپات )ساندین( 2 تا 14 درصد و کانیهای فلزی و فضای بین این کانیها را میکرولیتی )از جنس پیروکسن( و گاهی شیشه پر میکند. پیروکسنها دارای منطقه بندی و بافت غربالی بوده و بر عدم وجود تعادل دلالت دارند. چنین بافتهائی که حکایت از وجود عدم تعادل ماگمایی دارد، ممکن است گویای شواهدی از وجود آلایش پوسته در سنگهای بازیک نیز باشد. در سنگهای پیروکلاستیک واحدهای آتشفشانی شرق مهاباد، بافت غالب وزیکولار است. به علاوه بافتهای پورفیری حفرهای و میکرولیتی و تدریجی نیز در این سنگها مشهود است.
