عبداله طاهری تیزرو

برداشت بیرویه از آبهای زیرزمینی و خشکسالی از عوامل افزایش آلودگی و کاهش کیفیت میباشد، مدلسازی دشت دهگلان با مدل MODFLOW در قالب نرمافزار GMS با هدف پیش بینی سطح آب و بررسی رابطه تغییرات سطح آب با مقادیر پارامترهای کیفی ) EC و TDS ( انجام شد. شبیهسازی برای یک دوره 8 ساله، از مهر 1387 تا بهمن 1394 انجام گردید. مدل مذکور برای مهر 1387 تا مهر 1394 واسنجی و چهار ماه بعد از آن صحتسنجی گردید. نتایج واسنجی سطح آ ب زیرزمینی در حالت ماندگار مقدار RMSE را 77 / 0 متر و در حالت غیرماندگار 24 / 1 متر نشان داد. هدایت هیدرولیکی از قسمت جنوب دشت به سمت قسمت میانی و خروجی دشت کمتر شده و آبدهی ویژه نیز در قسمت میانی و شمال دشت نسبت به قسمتهای دیگر بیشتر است. آزمون آنالیز حساسیت نیز نشان داد که مدل به کاهش هدایت هیدرولیکی و افزایش تغذیه حساسیت بیشتری نشان میدهد. اطمینان از توانایی مدل در پیشبینی آینده آبخوان، پیشبینی برای 6 سال با فرض ادامه روند کنونی تا سال 1401 انجام شد، در نتیجه پیشبینی با در نظر گرفتن اثرات محتمل وارد بر آبخوان با ادامه روند کنونی مدنظر قرار گرفت، با اعمال این روند نشان داد که افزایش افت سطح آب از قسمتهای شمالی دشت به سمت مرکز و ورودی دشت ادامه خواهد داشت. تغییرات افت سطح آب بر کیفیت آب زیرزمینی در دشت نقشه تغییرات سطح آب و نقشه تغییرات پارامترهای کیفی ( EC و TDS (، طی 8 سال مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد روند تغییرات کیفی تقریبا در راستای تغییرات سطح آب بوده و در قسمت شمال دشت با ادامه روند افت سطح آب، مقدار پارامترهای کیفی ) EC و TDS ( به دلیل کاهش سطح آب و کاهش تغذیه آبخوان در سالهای اخیر یافته است. همچنین در قسمت جنوب دشت که چاه بهرهبرداری کمتری در آن قرار دارد و ورودی دشت محسوب میشود مقدار پارامترهای کیفی کاهش یافته است