خصوصیت آبهای زیرزمینی در مقیاس مکانی و زمانی متغیر می باشد، نمی توان این خواص را در طول زمان و مکان ثابت فرض کرد. این تحقیق با هدف بررسی تغییرات مکانی و زمانی پارامترهای نیترات و فسفات آب زیرزمینی دشت کبودراهنگ در سال 1398 به کمک بهترین روش تخمینگر زمین آماری انجام شد. در این تحقیق از روش اعتبار سنجی متقابل برای ارزیابی روشهای مختلف استفاده شده است. پس از انتخاب بهترین مدل واریوگرام، با استفاده از نرمافزار ArcMapبرای روشهای کریجینگ ساده، کریجینگ معمولی، کریجینگ جهانی و روش IDW(تا توان 3) درونیابی انجام گرفت. سپس با استفادهاز داده های مشاهده ای و برآورد شده، میزان معیارهای اعتبارسنجی به دست آمد. برای ارزیابی روش های مورد استفاده از شاخص های RMSE، NS، CC و WI استفاده گردید. ارزیابی ریسک سلامت برای کودکان، زنان و مردان محاسبه شد. سپس نقشه های پهنه بندی نیترات، فسفات و ارزیابی ریسک سلامت برای منطقه مورد مطالعه بدست آمد. نتایج نشان داد بهترین روش درونیابی برای نیترات آب زیرزمینی در طی فصل تر و خشک روش کریجینگ جهانی است. با توجه به نقشه های ارائه شده تغییرات مکانی پارامترهای کیفی مورد مطالعه آب مشخص شد که مقدار پارامترها در نواحی مرکزی و جنوبی دشت بیشتر از سایر نقاط دشت بوده است. بر اساس نتایج به دست آمده در این فصل از این تحقیق و اندازه گیری های انجام شده مشاهده گردید که در طول فصل تر بیشترین مقدار غلظت نیترات مربوط به مهاجران با مقدار34 میلی گرم بر لیتر و کمترین مقدار مربوط به ایستگاه شمال خورنده با مقدار 15 میلی گرم بر لیتر می باشد. در طول فصل خشک بیشترین مقدار غلظت نیترات مربوط به کیلومتر 5 آمیرآباد با مقدار 39 میلی گرم بر لیتر و کمترین مقدار مربوط به ایستگاه خنجر آباد با مقدار 16.5 میلی گرم بر لیتر می باشد. روش کریجنگ ساده به عنوان بهترین روش درون یابی برای فسفات بدست آمد. غلظت فسفات دارای تغییرات و نوسان کمی در طول دشت مورد مطالعه بود. و از نقاط شمال دشت به سمت جنوب غلظت فسفات کاهش می یابد. بررسی نتایج غلظت فسفات در تمام نمونه ها در دامنه قابل قبولی نسبت به استاندارد ملی و WHO قرار دارد. نقشه توزیع ارزیابی ریسک سلامت نیترات برای مردان، زنان و کودکان در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که نقاط با رنگ سبز HQ<1 می باشد و شرایط امن را از لحاظ نیترات مشخص می کند. ومنطقه از
