در سالهای اخیر پدیده خشکسالی باعث کاهش شدید آب های سطحی در کشور شده و استفاده از آب های زیرزمینی افزایش یافته است. این امر علاوه بر افت شدید سطح آب در سفره های زیرزمینی، موجب تغییر کیفیت منابع آب زیرزمینی را فراهم نموده است. دشت نهاوند با مختصات جغرافیائی در موقعیت 48 درجه و 24 دقیقه طول شرقی و 23 درجه و 22 دقیقه عرض شمالی قرار دارد. وسعت آبخوان دشت 513 کیلومترمربع می باشد. شیب عمومی دشت نهاوند از جنوب شرق بطرف شمال غرب می باشد(لشگری پور،1384). در این مطالعه تغییرات سطح ایستابی آبخوان نهاوند با مدل کامپیوتری GMS در حالت پایدار برای مهر ماه 85 و در حالت ناپایدار برای 9 سال از مهر 1385 تا مهر 1394 شبیه سازی شد. برای واسنجی مدل از داده های اندازه گیری شده چاه های پیزومتری در سالهای 1394 تا 1395 استفاده گردید. تخمین پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان با استفاده از پکیج PEST با تطابق ارتفاع سطح ایستابی اندازه گیری شده و بدست آمده از اجرای مدل انجام پذیرفت. نتایج مدل شامل پیش بینی تغییرات سطح ایستابی آبخوان دشت نهاوند بدون و با اعمال 3 سناریوی مدیریتی کاهش میزان برداشت از چاه های بهره برداری در 10 سال آینده می باشد. نتایج نشان داد که که کاهش برداشت کمتر از 10 درصد نمی تواند روند نزولی تراز آبخوان را متوقف نماید. مقدار کاهش 30 درصدی دبی بهره بردای منجر به ایجاد شرایط ثابت و کاهش بیش از آن تا مقدار 50 درصد قادر به جبران کسری مخزن در دوره ای بلند مدت است. در نهایت متوسط عمق سطح آب زیرزمینی به روش تیسن طی دوره مطالعاتی برای هر سال بدست آمد و نقشه پهنه بندی و افت سطح آب زیرزمینی در نرم افزار GIS رسم شد، نتایج نشان داد که سطح آب زیرزمینی در نواحی مختلف دشت 1.5 تا 13 متر و به طور متوسط در کل آبخوان 5.7 متر طی دوره مطالعاتی کاهش پیدا کرده است.پارامترهای کیفی Ca2+، Mg2+، سختی کل و HCo3- برای بررسی اثر سازندهای کارستیکی بر آبخوان و تغییرات آن ها پهنه بندی شد،نتایج حاکی از افزایش غلظت این یون ها در نواحی جنوبی و شمالی آبخوان بود. برای بررسی میزان شوری آبخوان دو پارامتر EC و TDS انتخاب و بررسی شد.
