دشت کنگاور یکی از دشت های علیای حوضه آبریز کرخه محسوب می گردد. افزایش جمعیت، بهبود سطح بهداشت عمومی و به تبع آن مصرف بیشتر آب منجر به برداشت بیش از حد از منابع آب زیرزمینی شده است. بنابراین هدف از این پژوهش ارائه راهکارهایی برای جلوگیری از افت سطح آب زیززمینی و همچنین کم کردن مقادیر تأمین نشده تقاضاها در بخش های مختلف مصرفی است. به همین منظور اقدام به مدل سازی منابع و مصارف محدوده مطالعاتی کنگاور با استفاده از نرم افزار WEAP گردید. پس از واسنجی مدل، ابتدا شرایط واقعی منابع و مصارف در دوحالت برداشت غیرمجاز و مجاز از آب زیرزمینی مدل گردید نتایج نشان داد که در هر دو حالت تمامی کمبودها در محدوده مجاز قرار می گیرند. در سناریوی اول با در نظر گرفتن رشد جمعیت در افق پژوهش (سال 1430) و همچنین رشد صنایع در منطقه، تقاضاهای آبی محاسبه و در مدل وارد گردید. نتایج نشان داد که اگر به صورت غیرمجاز از آبخوان برداشت شود در سال هدف (1430) کمبودها در محدوده مجاز قرا می-گیرند اما حجم ذخیره آب زیرزمینی به شدت کاهش پیدا می کند. درصورت برداشت مجاز از آبخوان، در بخش های شرب، کشاورزی و صنعت به ترتیب با 81/15، 03/8 و 67/19 درصد کمبود مواجه خواهند بود. با توجه به ثابت بودن منابع آب برای رفع این مشکلات راهکارهای مدیریت آب شهری، افزایش راندمان آبیاری و بهره برداری از سد آناهیتا ارائه شد و تأثیر آنها بر روی ذخیره آب زیرزمینی مشاهده شد. نتایج نشان داد با افزایش راندمان آبیاری ذخیره آب زیرزمینی به تعادل می رسد همچنین میزان کمبودها در محدوده مجاز قرار می گیرد.
