قرآن کریم مجموعه ای از تعالیم حیات بخش فردی و اجتماعی است. بدین صورت که در کنار پدید آوردن فرد صالح و تأمین سعادت مادی و معنوی هر یک از افراد، کلیه حقوق و تکالیف اجتماعی از خانواده گرفته تا نهادهای دیگر جامعه مورد توجه قرآن قرار گرفته است. به عبارت دیگر، در عین تذهیب و اصلاح فرد، تهذیب و تأمین مصلحت اجتماع نیز از نظر دور نگاه داشته نشده است. قرآن در زمینه غریزه جنسی که عامل دوام جامعه انسانی است و در صورتی که در مسیر طبیعی خود به کار گرفته نشود می تواند مشکلات فراوانی به بار آورد در دو قلمرو فردی و اجتماعی، دستوراتی از جمله حفظ حجاب و نوع پوشش زنان، رفتار والدین در زمان آمیزش، عزت نفس و تقوی پیشگی و زدودن فقر از جامعه مطرح کرده است که اجرای آنها می تواند کاهش چشمگیر جرایم جنسی را در پی داشته باشد. به گونه ای که می توان ادعا نمود عوامل بازدارنده از جرایم جنسی در قرآن به صورت جامعی پیش بینی شده است.
