امروزه پیشگیری غیرکیفری از جرم، جایگاه ارزشمندی در سیاست جنایی کشورها به خود اختصاص داده است. علت این امر را نیز میتوان افزایش بی رویه ارتکاب جرم در جوامع و عدمتوفیق در اقدامات قهرآمیز و سرکوبگرانه و بدوننتیجه حقوق کیفری در مبارزه با بزهکاری دانست. بههمینعلت، تلاشهای گستردهای در سطح بینالمللی به صورت تصویب و پذیرش اسناد بینالمللی حقوق بشر در جهت کاهش بزهکاری صورت پذیرفته است. اسنادی که عمدتاً افزایش کارایی امور غیرکیفری از جمله بهبود وضعیت اقتصادی را مدنظر قرار دادهاند. بهعبارت دیگر، اقداماتی نیز که تاکنون در این راستا در جهان اتخاذ شده، بدون توجه کافی به سایر معیار ها از جمله اخلاقی و تربیتی که سهم عمده ای در پیشگیری غیرکیفری از جرم ایفا می کنند می باشد. این در حالی است که بررسی فرامین و توصیه های مندرج در نهجالبلاغه نشان می دهد قرن ها قبل از آنکه مفهوم پیشگیری غیرکیفری از جرم در علوم جنایی مطرح شود، این موضوع بهصورت همه جانبه مورد توجه امیرالمؤمنین علی)ع( قرار داشته است.
