در این مقاله، ضرایب سختی مناسب برای نگهدارنده های لاستیکی موتور ملّی با استفاده از مدل دینامیکی شش درجه آزادی و به روش جداسازی مودهای ارتعاشی تعیین می گردد. از آن جا که دستیابی به جداسازی کامل مودهای ارتعاشی طی بررسی های به عمل آمده، و با توجه به محدودیت های طراحی بسیار مشکل است، از روش های بهینه سازی به منظور دستیابی به بیشینه جداسازی مودهای ارتعاشی موتور استفاده می گردد. به این منظور، با استفاده از توابع هدف مختلف، حالت های بهینه مختلف برای سختی نگهدارنده ها ایجاد گردیده و با ترسیم و مقایسه نمودارهای پاسخ فرکانسی، بهترین حالت بهینه انتخاب می شود. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان می دهد که جابه جایی مرکز جرم و نیروی منتقل شده در محل نگهدارنده ها در حالت بهینه نسبت به حالت کنونی کمتر شده و رفتار ارتعاشی موتور با مقادیر سختی جدید بهتر خواهد شد.
